Góra Wielka Sowa
Wysokość:
Pasmo:
Nasza Trasa:
1015 m n.p.m.
Góry Sowie
Przełęcz Walimska - szlak niebieski - Rozdroże między Sowami - Wielka Sowa - Rozdroże między Sowami - Przełęcz Walimska
Trasa z Przełęczy Sokolej na Wielką Sowę opisana jest poniżej, w dalszej części strony
Wielka Sowa jest to najwyższy szczyt w Górach Sowich w Sudetach Środkowych. Szczyt ten zaliczany jest do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór. Góra zbudowana jest ze skał metamorficznych z prekambru. Za sprawą zabytkowej wieży widokowej z (1906r), jest jednym z bardziej charakterystycznych i rozpoznawalnych szczytów w Sudetach, znajduje się ona w woj. dolnośląskim. Wokół Wielkiej Sowy dostępnych jest wiele szlaków turystycznych, tras rowerowych oraz tras do narciarstwa biegowego. Na zboczach wzniesień zlokalizowane są wyciągi narciarskie.
Naszą wędrówkę zaczynamy szlakiem niebieskim z parkingu przy Przełęczy Walimskiej (762 m n.p.m.). Szlak nie jest wymagający, jest bardzo przyjemny i po niespełna godzinie docieramy do Rozdroża między Sowami (961 m n.p.m.). Po trasie mijamy wzniesienie Wroniec (835 m n.p.m.), które ma strome zbocza: zachodnie i wschodnie. Natomiast północne zbocze tego wzniesienia przechodzi w strome zbocze Wielkiej Sowy. Całe wzniesienie porośnięte jest lasem. Z tego wzniesienia do szczytu Wielkiej Sowy mamy jakieś 1300 metrów a więc po 20 minutach spokojnego marszu docieramy już do Naszego celu – Wielkiej Sowy, gdzie z daleka widać kamienno-żelbetonową wieżę widokową.
Na zalesionym szczycie znajduje się dość duża polana a na niej oprócz wspomnianej wyżej wieży widokowej napotkamy również wieżę przekaźnikową oraz kaplicę Matki Bożej Słuchającej, św. Stanisława BM oraz św. Jana Gwalberta (patrona leśników). Kolejną atrakcją jest drewniana rzeźba rodziny sów przy których znajduje się skrzyneczka z pieczątką dla zdobywców. Nieopodal znajduje się również sklepik z pamiątkami oraz drewniany pomnik muflona – jest on symbolem Gór Sowich i jest dość często spotykany na tych terenach. Nie jest to nasz rodzimy gatunek. Muflony zostały sprowadzone na te tereny na początku XX wieku. Jest to przedstawiciel dzikich owiec, od których wywodzi się owca domowa. Od chwili, gdy pojawiły się wilki w sąsiedztwie Wielkiej Sowy oraz na skutek choroby genetycznej znacznie zmniejszyła się ich populacja. Obecnie stado liczy ok. 70 osobników. Na tych terenach występuje również kilka gatunków nietoperzy jak również kilkanaście gatunków ptaków np.: krzyżodziób świerkowy, grubodziób, gil, derkacz, kilka gatunków dzięciołów i sikor.
Szlaki na Wielką Sowę nie są zbyt wymagające ani zbyt długie, świetnie nadają się na rodzinny spacer. Szlak niebieski prowadzi przez las, gdzie możemy w ciszy i spokoju odpocząć od spraw codziennych wsłuchując się w odgłosy natury.
Galeria
Nasza trasa
Nasza Trasa:
Przełęcz Sokola - Schronisko "Orzeł" - Schronisko "Sowa" - Wielka Sowa - Rozdroże pod Wielką Sową - Kozie Siodło - Schronisko "Sowa" - Schronisko "Orzeł" - Przełęcz Sokola
Wycieczkę na Wielką Sowę rozpocząć można z kilku miejsc wokół góry. Tym razem udajemy się na szczyt z Przełęczy Sokolej, która się wznosi na 754 m n.p.m. Na tej przełęczy znajdziecie też płatne parkingi jak i punkty z pamiątkami i lokalnymi wyrobami. Na wprost Naszego parkingu znajduje się szlak czerwony, którym to będziemy zdobywać Wielką Sowę. Można też podjechać pod samo schronisko Orzeł i zaparkować tam za opłatą. My jednak idziemy, jest ładna pogoda i mamy więcej czasu. Szlak czerwony początkowo prowadzi asfaltem a następnie betonowymi płytami i jest to naprawdę strome podejście, które naprawdę potrafi zmęczyć, na szczęście jest to jedyne takie ostre podejście na całej dzisiejszej trasie. Pokonywanie tego odcinka umilają Nam piękne widoki na okolicę.
Betonowe płyty prowadzą do Schroniska Orzeł, które mijamy ponieważ zostawiliśmy je sobie na drogę powrotną, jak również punkt widokowy, który znajduje się na wprost schroniska zostawiamy na powrót. Po około 5 minutach marszu od schroniska ,,Orzeł” przechodzimy obok sporego cokołu, który jest poświęcony Carlowi Wiesenowi, przyjacielowi Gór Sowich. Po kilku minutach dalej docieramy do kolejnego schroniska „Sowa”, które znajduje się na wysokości 875 m n.p.m. Niestety podczas Naszej wyprawy było nieczynne ponieważ przeprowadzane są tam prace remontowe. Szlak czerwony połączył się ze szlakiem zielonym i przez całą drogę nie był wymagający, szło się lasem całkiem przyjemnie.
Dochodzimy do Rozdroża nad Schroniskiem Sowa. W tym miejscu postanowiliśmy zrobić sobie przerwę na drugie śniadanie i krótki odpoczynek. Od tego rozejścia do szczytu Wielkiej Sowy dzieli Nas już tylko 25 minut i nadal będzie Nas prowadził szlak czerwony i zielony. Na szczycie ukazuje się Nam pięknie odświeżona stuletnia, historyczna wieża widokowa. Ostatnio jak tu byliśmy jeszcze stała w rusztowaniach. Poza tym nic się nie zmieniło, sporo ławeczek kilka wiat a dodatkowo jeszcze czynny sklepik, gdzie można zakupić pamiątki jak i napoje oraz kiełbaski. Jak na ciepłą końcówkę września nie ma tu wielkich tłumów. Postanawiamy zobaczyć widoki z wieży, mamy szczęście jest otwarta.
Sama wieża zasługuje na dodatkową wzmiankę, ponieważ w poprzednim opisie nic nie zamieściliśmy. Wieżę tą otwarto już w 1906 roku na cześć kanclerza Rzeszy, Otto von Bismarcka. Jest to drugi taki obiekt, bowiem obecna wieża stoi na miejscu poprzedniej drewnianej, wzniesionej w 1886 roku co sugeruje że Wielka Sowa od dawna cieszyła się sporą popularnością. Po wejściu na wieżę mamy faktycznie piękne widoki na okolicę, jednak silny wiatr spowodował, że nie zagościliśmy na niej długo. Warto zaznaczyć że wieża ta jest otwarta w konkretnych godzinach, w tygodniu ot 9:00 do 18:00 a w weekendy od 10:00 do 19:00. Warto jednak sprawdzić wcześniej czy godziny otwarcia nie uległy zmianie w dniu, kiedy będziecie się wybierać na Wielką Sowę.
Po zejściu z wieży i przybiciu pieczątek do kolejnych książeczek zrobiliśmy sobie dłuższy postój podziwiając ślicznie odnowioną wieżę. Postanowiliśmy również zrobić małą pętlę i nie wracać tym samym szlakiem, a więc w dalszą wędrówkę ruszyliśmy czerwonym i żółtym szlakiem, przez ciekawą drewnianą bramę. Tu szlak wyglądał już nieco inaczej prowadził już węższą ścieżką początkowo płasko aż do Rozdroża pod Wielką Sową na wysokości 955 m n.p.m. Z tego rozdroża wchodzimy już na czerwony szlak i kierujemy się do Koziego Siodła nieco szerszym kamienistym szlakiem przez około 15 minut. Po dotarciu na Kozie Siodło na wysokości 887 m n.p.m. zastajemy wiatkę turystyczną ale nie zatrzymujemy się i zmieniamy szlak na żółty. Żółty szlak biegnie wygodną szutrową drogą wiec idzie się bardzo przyjemnie.
Szlak żółty dochodzi do nieczynnego Schroniska Sowa i tu już szlakiem czerwonym w 15 min dochodzimy do wcześniej wspomnianego Schroniska Orzeł. Tym razem się zatrzymujemy na dłuższy postój. Schronisko jest bardzo ładnie zagospodarowane z pięknym tarasem widokowym oraz dużym placem zabaw. W środku też panuje ciekawy wystrój. Znajduje się tu również pieczątka jak i różnego rodzaju pamiątki. Można tu również zjeść ciepły posiłek a Nas skusił serniczek który na tarasie z pięknym widokiem na okolicę smakował wybornie. Od schroniska po drugiej stronie drogi znajduje się punkt widokowy na drugą cześć okolicy i można podziwiać również doskonałą panoramę. Tak tu pięknie, że chciało by się zostać dłużej. Jest taka możliwość ponieważ tuż za schroniskiem znajduje się pole namiotowe gdzie można podjechać autem.
Wracamy do auta znowu po betonowych płytach – wchodziło się ciężko ale schodziło się wcale nie lepiej. Teraz odezwały się mięśnie w nogach, jednak zejście było szybsze niż wchodzenie. Podsumowując Polecamy wszystkim serdecznie wybrać się na Wielką Sowę, dwa opisane przez Nas szlaki nie są zbyt wymagające a dzisiejsza trasa, poza podejściem pod Schronisko Sokół, była bardzo łagodna. Widoki piękne, warte podziwu i oczywiście pięknie odnowiona wieża zaprasza na wejście. Zapraszamy wszystkich serdecznie na rodzinny spacer a przy odrobinie szczęścia może uda się spotkać muflona, które występują w terenie Wielkiej Sowy.
Galeria
