Trzy Korony
Wysokość:
Pasmo:
Nasza trasa:
982 m n.p.m.
Pieniny
Sromowce Niżne, parking - Schronisko PTTK Trzy Korony - Szopczański Potok - Przełęcz Szopka - Pod Trzema Koronami - Trzy Korony - Pod Trzema Koronami - Kosarzyska - Zamek Pieniny - Zamek Pieniny, mury - Zamek Pieniny - Kosarzyska - Szopczański Potok - Schronisko PTTK Trzy Korony - Sromowce Niżne, parking
Trzy Korony to jedno z najatrakcyjniejszych turystycznie miejsc w Pieninach jest to również najwyższy szczyt Pienin Środkowych należący do Masywu Trzech Koron. Znajduje się w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czorsztyn. Góra Trzy Korony wznosi się na około 530 m n.p.m. a u jej podnóży przepływa Dunajec. Partię szczytową stanowi pięć turni zbudowanych z odpornych wapieni rogowcowych, do których należy najwyższa Okrąglica o wysokości 982 m n.p.m. i właśnie na niej znajduje się platforma widokowa z barierkami.

Na platformie widokowej mieści się około 30 osób lecz w wielkim ścisku. Z uwagi, że turyści posiadają plecaki liczba osób na platformie widokowej będzie znacznie mniejsza. Kolejną turnią jest Płaska Skała o wysokości 950 m n.p.m. a znajduje się ona na południowy wschód od Okrąglicy. Następna co do wysokości jest Nad Ogródki o wysokości 940 m n.p.m. i położona jest na południowy zachód od Okrąglicy. Następnie Pańska Skała (Bryłowa) o wysokości 920 m n.p.m. oraz Niżnia Okrąglica (Ganek), jest ona wysunięta ku południu pod Okrąglicą i jest niższa o 80 metrów. Zanim została udostępniona platforma widokowa na Okrąglicy to właśnie z niej oglądano dawniej panoramę.

Masyw Trzech Koron dzielą na trzy części oddzielone od szczytu Trzech Koron przełęcze: Wyżny Łazek od grupy Łysiny, Kosarzyska od Ostrego Wierchu i Przełęcz Szopka od Pienin Czorsztyńskich. Południowo-zachodnie stoki Trzech Koron opadają do Wąwozu Szopczańskiego, południowe do Dunajca, północne do doliny Pienińskiego Potoku. W masywie Trzech Koron jest również kilka polan a wśród nich najczęściej odwiedzana polana Szopka, na wysokości 779 m n.p.m., na której mieści się rozejście szlaków i ciepłolubna łąka Pienińska. Kolejną polaną jest: Pieniny, Kosarzyska i Klejczyna. Zbocza Trzech koron są porośnięte lasem pocięte głębokimi dolinami potoków.

Wapienne podłoże, niedostępne turnie i różnorodność środowisk powoduje, że w masywie Trzech Koron występuje wiele rzadkich gatunków roślin. Znaleziono aż 7 gatunków roślin nie występujących poza tym nigdzie indziej w Pieninach. Prócz nich występują liczne i rzadkie gatunki naskalnych roślin wapieniolubnych, m.in. rozchodnik wielki, który jest żywicielem larw rzadkiego pienińskiego motyla niepylaka apollo. Trzy Korony pierwotnie zwano Pieninami a od 1860 roku obowiązuje obecna nazwa. Trzy Korony odwiedzane były turystycznie od bardzo dawna. W 1906 roku wyznakowano pierwszą trasę turystyczną na szczyt. W 1929 roku Trzy Korony zostały przez polski rząd wykupione od prywatnych właścicieli.

Dzisiejszą wędrówkę rozpoczynamy od miejscowości Sromowce Niżne. Właśnie z tej miejscowości położonej bezpośrednio przy Dunajcu jest najpiękniejszy widok na Trzy Korony. Auto pozostawiamy na obszernym płatnym parkingu niedaleko przystani flisackiej. Aby uniknąć stania w kolejce do platformy widokowej wyruszyliśmy o 7 rano. Niestety pogoda spłatała Nam figla i ten wspaniały widok który mieliśmy mieć przed oczyma zginął w gęstej mgle. Od parkingu poruszaliśmy się szerokim deptakiem w stronę Schroniska PTTK „Trzy Korony”, które znajduje się u południowych podnóży szczytu. Po drodze mijaliśmy jeszcze dwa mniejsze parkingi. Do samego schroniska można dojechać autem jeśli jesteśmy jego gośćmi.

Ze Sromowców Niżnych na szczyt Trzech Koron będzie Nas prowadził żółty szlak choć przy wylocie Wąwozu Szopczańskiego można obrać szlak zielony ale ten zostawiliśmy sobie na powrót. Wąwóz Szopczański w porannej mgle wyglądał niezwykle tajemniczo i majestatycznie. Podłoże na żółtym szlaku jest niestabilne z powodu dużej ilości luźnych drobnych kamieni, pomiędzy którymi dodatkowo spływa woda. Jego strome i blisko siebie położone ściany tworzą kanion. Dnem wąwozu spływa Szopczański Potok. Znajduje się tu również kilka niewielkich jaskiń. Jaskinie te dawniej były używane za schronienie, co sugerują ich okopcone sklepienia. Związane z jaskiniami jest również wiele legend o ukrytych w nich skarbach. Wyżej szlak żółty prowadzi przez las stromymi, drewnianymi schodami, które prowadzą zakosami. Wąwóz kończy się u niewielkiego źródełka.

Powyżej znajduje się polana Szopka, a następnie po kilku minutach dochodzimy do rozejścia szlaków na Przełęczy Szopka. Tu znajduje się wiele ławeczek służących do odpoczynku po łatwym choć męczącym podejściu. Po krótkim odpoczynku na szczyt od Przełęczy Szopka będzie prowadził Nas już szlak niebieski przez Siodło. Szlak prowadzi głównie przez las lecz po drodze napotkamy też na widoki. Przed szczytem natrafimy na rozejście szlaków, kasę biletową i sporą ilość ławeczek. Znajduje się tu również pieczątka. W kasie tej można również nabyć pamiątki z Naszego pobytu w tym miejscu. Tuż przy kasie na szczyt prowadzić Nas już będą metalowe schody aż do samej platformy widokowej. Dla usprawnienia schody te są oddzielone barierkami a ruch odbywa się lewostronnie jest to odpowiednio oznakowane.

Tak jak wcześniej pisaliśmy na platformie jest niewiele miejsca przez co lubią się tworzyć kolejki do wejścia nawet po kilka godzin, ale wspaniałe widoki wynagrodzą z nawiązką odczekane wejście na szczyt. Z platformy widokowej na Okrąglicy jest doskonały widok na Pieniński Przełom Dunajca i obszar Pienińskiego Parku Narodowego, a także na Tatry, Beskid Sądecki, Gorce, Beskid Żywiecki i Magurę Spiską a przy dobrej pogodzie widać nawet odległą o 63 kilometry Babią Górę. Z platformy doskonale widać zabudowę Sromowców Niżnych jak i Czerwony Klasztor po słowackiej stronie, który opisany jest na innej karcie Naszej strony. Udajemy się dalej szlakiem niebieskim w kierunku Sokolicy i Zamku Pieniny, który opisany jest na innej karcie Naszej strony. Tym razem pomijamy Sokolicę ze względu na inne plany, jednak aby nie wracać tym samym szlakiem robimy małą pętelkę i z Polany Kosarzyskiej, która wznosi się na wysokość 824 m n.p.m., udajemy się zielonym szlakiem w drogę powrotną, która Nam zajmie około 45 minut.

Szlak zielony jest bardziej zbity, gładki i szeroki więc schodzi się szybko i przyjemnie. Przechodzimy przez Wyżni Łazek i w tym miejscu robimy krótką przerwę. Szlak zielony prowadzi Nas do wylotu Wąwozu Szopczańskiego. Teraz mamy cudowne widoki na Trzy Korony. Kierujemy się w stronę schroniska Trzy Korony. Zatrzymujemy się w bacówce, która rano jeszcze była zamknięta. Tu polecamy zaopatrzyć się w wyroby z owczego mleka, które są świeżutkie i pyszne. Następnie drogą asfaltową udajemy się do auta co jakiś czas zatrzymując się na zrobienie zdjęcia szczytu Trzech Koron, które są pięknie podświetlone promieniami słonecznymi. Polecamy wszystkim udać się na szczyt Trzy Korony. Szlak nie jest bardzo skomplikowany i jest na nim sporo ułatwień w postaci schodków czy drewnianych drabinek. Widoki ze szczytu wynagrodzą przebytą drogę a wspaniałe zdjęcia miło się będzie przeglądać w późniejszym czasie.