Starorobociański Wierch
Wysokość:
Pasmo:
Nasza trasa:
2176 m n.p.m.
Tatry
Siwa Polana - Polana Huciska - Dolina Dudowa - Starorobociańska Dolina - Polana Trzydniówka - Trzydniowiański Wierch - Kończysty Wierch - Starorobociański Wierch - Siwy Zwornik - Siwa Przełęcz - Ornak - Iwaniacka Przełęcz - Schronisko PTTK na Hali Ornak - Dolina Kościeliska, szlak do Mylnej Jaskini - Polana Pisana - Skała Sowa - Lodowe Źródło - Wyżnia Kira Miętusia - Cudakowa Polana - Kiry
Starorobociański Wierch to najwyższy szczyt w polskiej części Tatr Zachodnich i jeden z najwyższych szczytów Tatr Zachodnich. Nazwa szczytu od pochodzi od stara robota i nawiązuje do dawnych, nieczynnych wyrobisk górniczych gdzie w Dolinie Starorobociańskiej wydobywano rudy metali prawdopodobnie już w XVI wieku. Starorobociański Wierch wznosi się na wysokość 2176 m n.p.m. i jest to bardzo widokowy szczyt o wyglądzie wyniosłej piramidy, a z jego wierzchołka doskonale prezentuje się Bystra z Błyszczem, Kamienista, Ciemniak, Rohacze. Zimą ze stromych zboczy Starorobociańskiego Wierchu schodzą potężne lawiny.
Naszą wędrówkę rozpoczynamy w Dolinie Chochołowskiej, jednej z najdłuższych i najpiękniejszych dolin w polskich Tatrach. Dokładnie na Siwej Polanie, znajduje się kilka parkingów, można również skorzystać z kolejki turystycznej lub wypożyczyć rower, aby skrócić sobie drogę do Polany Huciska, co jest wygodne, zważywszy na długą trasę. Początkowo szlak wiedzie szeroką, wygodną drogą wzdłuż Potoku Chochołowskiego, mijając malownicze polany i zabytkowe szałasy pasterskie. Po dotarciu do Polany Trzydniówka, wybieramy czerwony szlak, który prowadzi na Trzydniowiański Wierch wznoszący się na wysokość 1758 m n.p.m.
Początkowo zaczyna się dość niewinnie, jednak jest to wymagające, ale satysfakcjonujące podejście, oferujące przepiękne widoki na Tatry Zachodnie. Podejście staje się coraz bardziej strome, powoli opuszczamy las a krajobraz zmienia się na wysokogórski. Szlak wiedzie Nas przez kosodrzewiny i spore połacie borówki, gdzieniegdzie kępkami pojawia się kwitnący wrzos. Ze szczytu Trzydniowiańskiego Wierchu rozciąga się panorama na Kończysty Wierch, Wołowiec oraz inne szczyty Tatr. Następnie obieramy zielony szlak, który wiedzie dalej granią przez Kończysty Wierch wznoszący się na wysokość 2002 m n.p.m. Szlak jest ładnie utrzymany jednak wejście na niego wymaga nieco wysiłku. Jednak wędrówka przez otwartą przestrzeń z widokiem na okoliczne szczyty jest warta tego wysiłku.
Kończysty Wierch jest doskonałym punktem widokowym na otaczające Tatry Zachodnie, jak również Nasz dzisiejszy cel – czyli Starorobociański Wierch. Robimy krótki postój na zebranie sił bo czeka Nas jeszcze około godzinne wejście na szczyt Starorobociańskiego Wierchu. Po przerwie obieramy tym razem szlak czerwony i powoli docieramy do celu który się wznosi na wysokość 2176 m n.p.m. Starorobociański Wierch jest to najwyższy szczyt polskiej części Tatr Zachodnich. Ze szczytu roztacza się przepiękna panorama, zarówno na Tatry Zachodnie, jak i Wysokie. W słoneczny dzień widoki obejmują także szczyty w słowackiej części Tatr. Na szczycie Starorobociańskiego Wierchu robimy dłuższy odpoczynek delektując się wspaniałymi widokami i piękną pogodą.
Ze szczytu nie będziemy wracać tą samą drogą tym razem zejdziemy do Doliny Kościeliskiej. Czerwonym szlakiem udajemy się na Siwy Zwornik. Szlak czerwony jest bardzo przyjemny do zejścia ze Starorobociańskiego Wierchu początkowo prowadzi stopniami a następnie prowadzi dość łagodnie w dół. Z Siwego Zwornika kierujemy się na zielony szlak, który prowadzi na Iwanicką Przełęcz. Po drodze przechodzimy jeszcze przez Siwą Przełęcz, następnie wzdłuż grani Ornaku. Długi grzbiet Ornaku ma cztery szczyty, niewiele wznoszące się ponad główną grań. Od strony Starorobociańskiego Wierchu kolejno są to Kotłowa Czuba (1840 m n.p.m.), Zadni Ornak (1867 m n.p.m.), Ornak i Suchy Wierch Ornaczański (1832 m n.p.m.).
Zejście przez Ornak jest stosunkowo łatwe, choć długie, jednak widoki na Dolinę Kościeliską oraz Ciemniak i Kominiarski Wierch wynagradzają trud wędrówki. Dodatkowo uroku dodaje ogromna ilość obficie kwitnącego wrzosu. Z Suchego Wierchu Ornaczańskiego szlak zielony prowadzi Nas na już bardziej stromo w dół stopniami ułożonymi z kamieni pomiędzy kosodrzewiną. Następnie lasem dochodzimy do Iwanickiej Przełęczy i robimy krótki postój. Następnie obieramy żółty szlak który doprowadzi Nas do Schroniska PTTK na Hali Ornak. Jest to schronisko turystyczne znajdujące się na Małej Polance Ornaczańskiej w górnej części Doliny Kościeliskiej na wysokości 1100 m n.p.m.
Schronisko zostało wybudowane w latach 1947–1948 w stylu zakopiańskim i stanowi własność PTTK. Schronisko to dysponuje 49 miejscami noclegowymi w pokojach od 2- do 8-osobowych. W schronisku znajduje się sala jadalna, bufet oraz kuchnia. Można zakupić w nim również pamiątki oraz zdobyć pieczątki dokumentujące dotarcie do tego miejsca. Z tego miejsca rozchodzą się również szlaki np.: do Doliny Kościeliskiej, jednej z najpiękniejszych dolin tatrzańskich, którą to właśnie będziemy podążać w kierunku Kir, skąd łatwo wrócić do Zakopanego.
Cała trasa jest wymagająca, ale bogata w różnorodne krajobrazy i widoki. Wymaga dobrej kondycji oraz wcześniejszego doświadczenia w wędrówkach górskich, zwłaszcza na odcinkach graniowych i podczas zejścia, które może być męczące ze względu na długość trasy. Widoki na tej trasie są spektakularne zwłaszcza przy pięknej pogodzie i wynagradzają trud wniesiony w podróż. Zachęcamy do odwiedzenia Starorobociańskiego Wierchu a z pewnością wyprawa ta na długo pozostanie w Waszej pamięci.
Galeria
