Góra Radziejowa
Wysokość:
Pasmo:
Nasza Trasa:
1262 m n.p.m.
Beskid Sądecki
Jaworki - szlak czewony - Biała Woda - Litawcowa - szlak niebieski - Wielki Rogacz - szlak czerwony - Przełęcz Żłobki - Radziejowa - Rozdroże pod Wielką Przehybą - Schronisko PTTK Przehyba - Skrzyżowanie na Przehybie - szlak zielony - Skrzyżowanie pod Przehybą - Szczawnica, Na Potoku - Szczawnica
Pasmo Radziejowej to górskie pasmo w Beskidzie Sądeckim. W paśmie tym znajdują się wszystkie szczyty Beskidu Sądeckiego powyżej 1200 m n.p.m., a wśród nich najwyższy szczyt Radziejowa, który jest szczytem należącym do z Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór. Cała góra jest zbudowana ze skał piaskowcowych. Porośnięta jest lasem włącznie z wierzchołkiem.
Naszą trasę rozpoczynamy z miejscowości Jaworki, kierując się czerwono-żółtym szlakiem w kierunku rezerwatu Biała Woda. Można dojechać autem do sporego płatnego parkingu obok Kaplicy pw. Matki Bożej w miejscowości Jaworki. Wejście do rezerwatu jest darmowe. Pod zadaszoną wiatą na rozejściu szlaków udajemy się na czerwony szlak, który prowadzi na Radziejową. Po paru minutach przechodzimy obok bazaltowej skałki. W 1926 roku została ona wpisana do rejestru pomników natury nieożywionej. Jest ona jedyną skałą bazaltową w całych Pieninach. Najprawdopodobniej to pozostałość po dawnym kominie wulkanu. Skałkę porasta rojnik pospolity, który jest rzadkim gatunkiem roślinności naskalnej. Na otwartej przestrzeni możemy obserwować tarasowaty układ pól oraz wypas owiec. Szlak był niestety mokry, śliski i błotnisty ze względu na silne nocne opady deszczu. Mieliśmy okazję schronić się przed deszczem i odpocząć w bacówce, gdzie zostaliśmy poczęstowani żyntycą oraz oscypkami. Mieliśmy tę przyjemność i mogliśmy obserwować proces produkcji serków – oscypków. Po bardzo interesującym pobycie w bacówce ruszamy w dalszą drogę, dochodzimy do rozejścia szlaków – Litawcowa i w tym miejscu zmieniamy szlak na niebieski, który zaczyna prowadzić typowo przez las. Szlak staje się bardziej stromy, kamienisty i suchy. Gdzieniegdzie pojawiają się prześwity leśne skąd można zobaczyć coś więcej. Po prawej stronie poniżej Małego Rogacza (1162 m n.p.m.) mijamy sporej wielkości głaz z przytwierdzonym metalowym krzyżem. Następnie mijamy szczyt Wielki Rogacz (1182 m n.p.m.) aby chwilę później z niego schodzić. Wędrowanie umila nam widok na Radziejową oraz okoliczne góry. Tutaj jest znacznie więcej otwartej przestrzeni aż do momentu rozejścia szlaku na Przełęczy Żłobki (1106 m n.p.m.). Nadal pozostajemy na czerwonym szlaku a ten prowadzi nas już tylko przez las na sam szczyt Radziejowej.
Na szczycie znajduje się wieża widokowa, na którą wejście jest bezpłatne i można podziwiać wspaniałe widoki na okoliczne góry i lasy. Pierwsza wieża widokowa powstała w 2006 roku, natomiast w 2010 roku od uderzenia pioruna spłonęła. Tego samego roku wybudowana została druga, drewniana wieża, która służyła do 2017 roku. Musiała zostać zdemontowana ponieważ drewno zostało zaatakowane przez grzybnię niszczycy płotowej. Obecna wieża oddana do użytku w 2020 roku również jest drewniana lecz schody są z metalowej kratki. Odpocząć i posilić się można na ławkach, których kilka tam znajdziemy. Do książeczki zdobywców możemy wbić aż dwie pieczątki, które znajdują się w drewnianej skrzyneczce pod główną tablicą informacyjną. Obok wieży znajduje się również betonowy obelisk, tablice informacyjne, znak pomiarowy jak i pomnik milenijny upamiętniający 1000-lecie Państwa Polskiego.
Z Radziejowej udajemy się dalej szlakiem czerwonym w stronę Schroniska PTTK Przehyba, po drodze mijając Małą Radziejową (1207 m n.p.m.) oraz Długą Przełęcz (1161 m n.p.m.) idąc grzbietem na otwartej przestrzeni. Oglądając się za siebie podziwiamy jeszcze Radziejową. Pogoda zmienia się jak w kalejdoskopie – raz piękne słonko, raz mgły i deszcz. Tak nas przywitał Złomisty Wierch (1224 m n.p.m.) i Rozdroże Pod Wielką Przehybą (1136m n.p.m.). Po prawej stronie tuż przed schroniskiem natrafiamy na kapliczkę przedstawiającą Jezusa Frasobliwego a z drugiej strony św. Wawrzyńca – patrona GOPR i przewodników górskich. Po chwili znajdujemy się już w Schronisku Górskim PTTK na Przehybie (1150m n.p.m.), które służy turystom od 1998 roku, oferując miejsca noclegowe i stołówkę a z obszernego tarasu w schronisku można napawać się pięknym widokiem na góry. Znajdują się tu również dwie pieczątki oraz możemy zakupić pamiątki. Następnie nasze kroki kierujemy na punkt widokowy na Małej Przehybie (1155m n.p.m.). Jednak punkt widokowy mocno już zarósł i Nas rozczarował. Udajemy się dalej szlakiem zielono-niebieskim. Przechodzimy przez Halę (1125m n.p.m.) czyli Dawna Polana Czeremcha, następnie mijamy Rozdroże Czeremcha (1124m n.p.m.) a następnie szczyt Czeremcha (1124m n.p.m.). Zaraz za szczytem rozchodzą się szlaki. Wybieramy szlak zielony. Jak się później okazało szlak ten jest wąski i stromy a po opadach deszczu był jeszcze mokry i śliski. Szlak prowadzi Nas przez las jednak przecina go utwardzona droga aby znowu poprowadzić Nas przez las. Dochodząc już do pierwszych zabudowań mamy niespodziankę w postaci ogromnej i bardzo mocnej podwójnej tęczy. Niestety zdjęcia nie oddają tego co oko widziało, a szkoda. Końcówka szlaku prowadzi już otwartą przestrzenią i prowadzi do zabudowań gdzie przechodzi w asfalt. Naszą wędrówkę kończymy w Szczawnicy. Trasa jaką zrobiliśmy nie jest najkrótsza ale obfituje w piękne widoki i jest godna polecenia aczkolwiek nie po ulewach.
Galeria
