Połonina Caryńska
Wysokość:
Pasmo:
Nasza trasa:
1297 m n.p.m.
Bieszczady Zachodnie
Ustrzyki Górne - Rzeczyca, parking - Wielka Rawka - Krzemieniec - Wielka Rawka - Mała Rawka - Bacówka PTTK Pod Małą Rawką - Przełęcz Wyżniańska - Połonina Caryńska - Połonina Caryńska, skrzyżowanie szlaków - Rzeczyca - Ustrzyki Górne
Połonina Caryńska jest to jedna z połonin w Bieszczadach, jak również masyw górski położony między dolinami Prowczy i Wołosatego. Połonina Caryńska jest objęta ochroną w ramach Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Wśród roślinności występuje tu wiele rzadkich gatunków chronionych. Grzbiet Połoniny Caryńskiej rozciąga się na długości przeszło czterech kilometrów i składa się z czterech wierzchołków, z których trzy znajdują się na trasie szlaków turystycznych.

Najbardziej wysunięty w kierunku Berehów Górnych wierzchołek liczący 1245 m n.p.m. znajduje się poza szlakiem i jest to obszar Bieszczadzkiego Parku Narodowegoa jednocześnie nie jest on dostępny dla turysty. W masywie Połoniny Caryńskiej, najwyższy jest Kruhly Wierch 1297 m n.p.m. Główny wierzchołek połoniny ma wysokość 1250 m n.p.m. Południowo-zachodnie stoki Caryńskiej są krótkie i stromo opadają ku dolinom, natomiast północno-wschodnie tworzą łagodniejsze grzbiety przedzielane dolinami niewielkich potoków. Połonina Caryńska jest naturalnym przedłużeniem Połoniny Wetlińskiej i również bardzo popularnym celem wycieczek.

Przez jej grań przebiega czerwony Główny Szlak Beskidzki z Brzegów Górnych do Ustrzyk Dolnych, a widokowo jest to jedno z najpiękniejszych miejsc w Bieszczadach Wysokich. Panorama z Połoniny Caryńskiej jest rozległa, z dobrze widocznym masywem Wielkiej Rawki, Połoniny Wetlińskiej jak również grupą najwyższych szczytów polskich Bieszczadów z Tarnicą i Haliczem.

Nazwa połoniny pochodzi od nieistniejącej już wsi Caryńskie, która leżała u stóp połoniny. Jeszcze w okresie międzywojennym prowadzono tu intensywny wypas bydła, lecz z czasem las zaczynał wstępować coraz dalej w połoniny. Na jednym ze stoków Caryńskiej można obserwować niewielkie gołoborza, które nie są porośnięte roślinnością. Bieszczady są również jedynymi górami w Polsce, gdzie wyróżnia się trzy piętra roślinne w układzie: piętro pogórzy, czyli dolin, piętro regla dolnego, oraz piętro połonin, czyli łąk wysokogórskich. Mianem połonin określa się bowiem rozległe hale górskie, które wznoszą się nad granicą bukowych lasów regla dolnego.

To właśnie połoniny oraz gniazdo Tarnicy należą do najchętniej odwiedzanych miejsc w Bieszczadach. Warto wspomnieć, że bieszczadzkie połoniny przez wielu turystów, określane są jako te najpiękniejsze w polskich górach i należą do jednych z największych atrakcji w Bieszczadach. Ich niezmiernym atutem jest fakt, że znajdują się one bardzo blisko siebie .Na Połoninę Caryńską prowadzą trzy szlaki turystyczne. Można rozpocząć wędrówkę w Ustrzykach Górnych, na Przełęczy Wyżniańskiej lub z parkingu znajdującego się w Brzegach Górnych. Ta trzecia opcja jest szczególnie polecana dla osób, które chcą zdobyć obie połoniny w jeden dzień.

Naszą wyprawę rozpoczynamy z Przełęczy Wyżniańskiej, na parkingu znajduje się kasa biletowa do wejścia do parku. Kierujemy się zielonym szlakiem i dość szybko pokonujemy wysokość i docieramy do skraju lasu. Tutaj znajduje się kilka drewnianych ławeczek skąd możemy podziwiać widoki na Przełęcz Wyżniańską oraz Małą i Wielką Rawkę. Możemy również chwilę odpocząć i zebrać siły, bo przed nami bardziej strome podejście. Wspomnianym stromym podejściem przez las, gdzie wejście ułatwiają nam stopnie i poręcze szybko przechodzimy na dolną część połoniny. W tym miejscu również znajdują się ławeczki. W kilkanaście minut, trawersem, zdobywamy grań Połoniny Caryńskiej.

Z tego miejsca możemy czerwonym szlakiem przejść granią w kierunku wschodnim i zejść zielonym szlakiem na Przełęcz Przysłup Caryński, lub czerwonym szlakiem do Ustrzyk Górnych. My wybraliśmy szlak czerwony do Ustrzyk Górnych, gdzie na parkingu pozostawione mieliśmy auto. Idąc tym szlakiem, schodząc z połonin do lasu szykujemy się również na bardziej lub mniej strome zejście. Trasę umila nam szum potoku z dość sporym wodospadem. Po pewnym czasie docieramy do zadaszonej wiaty gdzie zatrzymujemy się na krótki odpoczynek by następnie dotrzeć do parkingu gdzie pozostawiliśmy auto.

Pogoda trochę pokrzyżowała Nam plany i nie mieliśmy tym razem pięknych widoków ponieważ chmury wisiały nad nami dość nisko, raz się unosząc, raz opadając. Wyprawa Nasza jednak należała do udanych. Połoniny potrafią zachwycić otwartą przestrzenią ze wspaniałymi widokami na pasma górskie. Polecamy wybrać się na dłuższy spacer będący aktywnym wypoczynkiem a z całą pewnością nikt nie będzie zawiedziony.