Kozie Żebro – spokojna wędrówka w Beskidzie Niskim

Wysokość:

Pasmo:

Nasza trasa:

888 m n.p.m.

Góry Grybowskie

Kamianna - Pod Uboczem - Baniska - Kozie Żebro - Baniska - Pod Uboczem - Kamianna

Wędrówkę na Kozie Żebro zaczynamy w miejscowości Kamianna, gdzie zostawiamy auto na parkingu obok cerkwi. Następnie idziemy asfaltem, kierując się na niebieski szlak, który prowadzi przez zabudowania. Szlak asfaltowy doprowadza nas do lasu i szlabanu. Dalej wędrujemy asfaltem, jednak musimy uważać na oznaczenia, ponieważ szlak skręca w lewo na leśną ścieżkę. Przed wejściem na nią przechodzimy przez strumień. Po krótkim, stromym podejściu docieramy na szerszą leśną drogę. Po drodze zwracamy uwagę na liczne występujące jadalne grzyby, jednak naszym celem tego dnia było zdobycie szczytu Kozie Żebro.

Dochodzimy do rozejścia szlaków, obok którego znajduje się mogiła wojenna, którą planujemy zobaczyć w drodze powrotnej. Zmieniamy szlak na żółty, który wiedzie błotnistą, pełną kolein leśną drogą. Kolejnym punktem na trasie jest szczyt Kopiec, który wznosi się na wysokość 871 m n.p.m. Nie oferuje on widoków, ponieważ otacza go gęsty, mieszany las z przewagą drzew iglastych. Szlak żółty prowadzi dalej szeroką leśną drogą na kolejny szczyt – Czerszlę. Ten szczyt wznosi się z kolei na wysokość 877 m n.p.m. To również zalesiony szczyt, bez widoków na okolicę.

Na żółtym szlaku czekała nas niespodzianka – bardzo strome zejście. Luźne, usuwające się spod stóp kamienie sprawiły, że schodziliśmy powoli. Po deszczu, gdy szlak staje się mokry i śliski, ten odcinek może być szczególnie trudny. Dochodzimy do otwartej przestrzeni, gdzie składowane jest drewno. Tam, na ułożonych balach, zrobiliśmy przerwę na posiłek. To była dobra decyzja, bo dalsza część trasy ostro prowadziła w górę. Na szczęście, nie było to długie podejście i wkrótce szlak łagodnieje.

Kolejnym punktem na żółtym szlaku jest szczyt Tokarnia, wznoszący się na wysokość 830 m n.p.m. Jest to zalesiony szczyt, gdzie oprócz tabliczki na drzewie nic więcej się tu nie znajduje. W dalszej części szlaku las staje się rzadszy i jaśniejszy, a pobocza porastają gęste jeżyny. Szlak nadal prowadzi pod górę, a las znowu staje się gęsty, z dominującymi drzewami iglastymi.

Docieramy w końcu na szczyt Kozie Żebro, który był naszym celem. Wznosi się on na wysokość 888 m n.p.m. i jest całkowicie zalesiony. Na szczycie znajduje się tabliczka z nazwą, skrzynka z pieczątką i śpiewnikiem turystycznym oraz kopiec z kamieni, ułożony przez innych turystów. Robimy tu zasłużoną, dłuższą przerwę na posiłek i regenerację sił na drogę powrotną.

Wracaliśmy tą samą trasą, czyli żółtym szlakiem, i po drodze zatrzymaliśmy się przy wspomnianej wcześniej mogile wojennej, która znajduje się 60 metrów od szlaku. Następnie opuściliśmy żółty szlak i wróciliśmy na niebieski. Po drodze mieliśmy okazję zobaczyć po raz pierwszy niebieskiego ślimaka – pomrowa błękitnego (Bielzia coerulans). Obserwacja tego wyjątkowego stworzenia zajęła nam chwilę, wyglądał naprawdę pięknie.

Trasa na Kozie Żebro była urozmaicona stromymi podejściami i ostrymi zejściami. Ponieważ poprzedniego dnia trochę popadało to miejscami trzeba było omijać koleiny z kałużami. Szlak nie jest widokowy, porasta go dorodny las i na próżno wyglądać widoków. Teraz wiemy że następnym razem na zdobycie Koziego Żebra musimy zabrać ze sobą kijki, które pomogą w marszu. Szczyt Kozie Żebro to dobry pomysł na aktywnie spędzony dzień na świeżym powietrzu. Zapraszamy do odwiedzenia tego miejsca!