Góra Baraniec

Wysokość:

Pasmo:

Nasza trasa:

720 m n.p.m.

Góry Kaczawskie

Rozdroże przy Przełęczy Komarnickiej - Przełęcz Komarnicka - niebieski szlak - Baraniec - Przełęcz - Komarnicka - Rozdroże przy Przełęczy Komarnickiej

Baraniec jest to szczyt w Górach Kaczawskich, w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w gminie Janowice Wielkie. Góra ta zaliczana jest do Diademu Polskich Gór. Jeśli w planach jest zdobywanie oprócz Diademu jeszcze Korony Gór Polski to w przeciwną stronę oddzielonego płytkim siodłem, około 400 metrów od rozwidlenia znajduje się szczyt Skopiec. Góra Baraniec stanowi bliźniaczą kulminację Skopca natomiast po przeciwnej stronie Przełęczy Komarnickiej znajduje się Maślak – Folwarczna. Szczyt ten również zaliczany jest do Diademu. Szczyty te są opisane na innych kartach Naszej strony.

Baraniec jest czwartym pod względem wysokości szczytem Gór Kaczawskich, po Okolu, Folwarcznej i Skopcu. Posiada średnio strome zbocza a kształtem przypomina kopułę. Powierzchnia wierzchowiny jest tak wyrównana, że wierzchołek jest trudno rozpoznawalny w terenie. Szczyt również jest słabo odczuwalny jednak znajduje się na nim tabliczka informująca Nas, że jesteśmy u celu. Zbudowany jest z łupków, marmurów (wapienie krystaliczne), diabazów, zieleńców z wkładkami keratofirów. Są to przeobrażone skały jako pozostałości po dawnych wylewach wulkanicznych na dnie morza oraz osadach morskich.

Od południowego zachodu wzniesienie wydzielone jest Przełęczą Komarnicką, nad którą nieznacznie górując, opada do niej krótkim zboczem. Auto pozostawiliśmy na niewielkim parkingu w miejscowości Komarno i udając się drogą dojazdową do pól dochodzimy do rozwidlenia szlaków na Przełęczy Komarnickiej. To bardzo charakterystyczne miejsce z ławeczką i artystycznie przymocowanymi butami do starego pnia. Różnokolorowość pomysłowego zagospodarowania pnia sprawia że dodaje więcej pozytywnej energii na szlaku. Szlak niebieski, którym się udajemy w tym miejscu prowadzi na prawą stronę drogą szutrową równolegle do linii lasu.

Pod górką zmienia bieg skręcając w lewo i prowadzi już między drzewami. Dochodzimy do polany, na której znajduje się okazałe drzewo a na nim umieszczone są tabliczki na Baraniec i Skopiec. Udajemy się w prawo wprost do masztów przekaźnikowych. Szlak jest niezwykle łatwy, łagodny i mało uczęszczany a miejscami porośnięty trawą. Będąc już przy maszcie, to jeszcze nie jest wierzchołek szczytu, należy się udać nieco dalej za maszt omijając go z prawej strony. Praktycznie zaraz po ominięciu masztu znajduje się drzewo z tabliczką, gdyby jednak były problemy ze znalezieniem drzewa z tabliczką to tuż przed nim znajduje się kopczyk ułożony z kamieni dość sporych rozmiarów.

Szczyt jest zalesiony gdzieniegdzie zza drzew coś widać. My jednak jesteśmy wczesną wiosną i zarówno drzewa jak i roślinność dopiero budzi się do życia. Latem raczej nic tu nie zobaczymy. Nie ma tu nic ani wiaty turystycznej ani ławeczek. Przypuszczamy, że szlak na Baraniec jest mało uczęszczany, ale być może wkrótce się to zmieni. Ze szlaku wracamy do auta tą samą drogą. Pieczątkę do książeczek w tym miejscu można zdobyć u sołtysa. Również na Skopcu znajduje się pieczątka, jednak najciekawszą pieczątkę zdobyć można w Punkcie Informacyjnym w miejscowości Komarno 70A w sklepie.

Baraniec jest takim niepozornym szczytem bez widoków jednak jeżeli się go połączy w Folwarczną i Skopcem to tworzy się ładną trasę, gdzie i można liczyć na widoki np. na punkcie widokowym na Skopcu Polecamy więc wybrać się na szlak całą rodziną ponieważ są to łatwe przyjemne podejścia nawet dla najmłodszych uczestników wyprawy.